Καρπενήσι. Γενέτειρα του Αγίου Νικολάου του “Παντοπώλη”.

Ο Άγιος Νικόλαος ο Καρπενησιώτης. Νικόλαος ο Παντοπώλης, ο πολιούχος της πόλης του Καρπενησίου. Μαρτύρησε με αποκεφαλισμό στις 23 Σεπτεμβρίου του 1672 ημέρα Δευτέρα. Η μνήμη του τιμάται με μεγάλη λαμπρότητα στις 23 Σεπτεμβρίου.

Βίος του Αγίου Νικολάου του Καρπενησιώτη

Ο ἅγιος Νικόλαος καταγόταν ἀπό τό Καρπενήσι καί ἀνῆκε, κατά παράδοσιν σωζομένην προφορικῶς μέχρι σήμερον, στήν οἰκογένεια Καρανίκα. Γεννήθηκε ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς. ῏Ηταν 15 ἐτῶν ὁ ῞Αγιος ὅταν πῆγε στήν Πόλη κοντά στόν πατέρα του νά ἐργασθεῖ ὡς βοηθός σέ παντοπωλεῖο.
Γιά νά μάθει τήν τουρκική γλῶσσα τόν παρέδωσε ὁ πατέρας του σέ κάποιον ἐγγράμματο τοῦρκο κουρέα. ῾Ο Νικόλαος, ἔξυπνος καθώς ἦταν, ἔδειξε μεγάλη ἐπίδοση ἡ ὁποία προκάλεσε τόν θαυμασμό τοῦ δασκάλου του. Σκέφθηκε τότε αὐτός ὅτι ἔπρεπε νά τόν ἐξισλαμίσει.
῎Ετσι μέ πολλά τεχνάσματα ἀρχικῶς καί ἀπειλές ἐν συνεχείᾳ, προσπάθησε νά ἐπιτύχει τόν στόχο του. Προσέκρουσε ὅμως στήν ἐπίμονη καί σθεναρή ἄρνηση τοῦ νεαροῦ Νικολάου.
«᾿Εγώ τόν Χριστόν μου δέν ἀρνοῦμαι, τόν Χριστόν μου πιστεύω, διά τό ὄνομά του θά ἀποθάνω, Τοῦρκος δέν γίνομαι».
Οἱ Τοῦρκοι ἐξεπλάγησαν ἀπ’ τό θάρρος καί τήν παρρησία του, παρά τό νεαρόν τῆς ἡλικίας του. Καί παρ’ ὅτι ἐπί ἑξήκοντα πέντε ἡμέρες ἐβασανίζετο στά μπουντρούμια τοῦ σεραγιοῦ, ἔμεινε τελικά ἄκαμπτος, «ἀποδειχθείς ἀληθής ἀδάμας τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως».
῎Ετσι σέ ἡλικία 15 ἐτῶν ἔλαβε τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου, ἀποκεφαλισθείς τήν 23ην Σεπτεμβρίου 1672, ἡμέρα Δευτέρα. Τό λείψανό του ἀγοράσθηκε ἀπό Χριστιανούς καί ἐνταφιάσθηκε στήν Χάλκη. ῾Η κάρα τοῦ ἁγίου εὑρίσκεται σήμερον στήν ῾Ιερά Μονή Ξηροποτάμου τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους. Σπουδαῖες πληροφορίες γιά τό μαρτύριο τοῦ νεαροῦ ῾Αγίου ἔδωσε ὁ τότε γραμματέας τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει γαλλικῆς πρεσβείας, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐντυπωσιασθεῖ ἀπό τό σθένος καί τήν πίστη τοῦ Νικολάου.

᾿Απολυτίκια
Εἰς ἦχον γ´ «Θείας Πίστεως…»
Νίκας ἤνεγκας τῇ ᾿Εκκλησίᾳ, νῖκος ἔδωκας τῇ σῇ πατρίδι τῇ καλλινίκῳ ἀθλήσει, Νικόλαε. Νεομαρτύρων ἡ δόξα ἡ ἄφθιτος, ὁδὸν Κυρίου νεότητι ἔδειξας· ταῖς πρὸς Χριστὸν θερμαῖς δεήσεσιν ὅθεν ἱκέτευε ἀεὶ νίκας χαρίζεσθαι.

Εἰς ἦχον α´ «Τῆς ἐρήμου πολίτης…»
Καλλιδρόμης κλεινὸν ἀξιάγαστον βλάστημα καὶ Σχολῶν Εὐγενίου θεοδίδακτον καύχημα, Νικόλαον τιμήσωμεν πιστοί, νεώτατον Χριστοῦ τὸν μιμητήν, τὴν τῶν νέων ἀρετὴν ἀθλητικῶς κρατύνοντα. Δόξα τῷ δεδοκότι τὴν ἀλκήν, δόξα τῷ μεγαλύναντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι ἐν παισὶν ἀεὶ θαυμάσια.

Μεγαλυνάρια
Τὸν Καρπενησίου κλεινὸν βλαστὸν καί τῆς νεολαίας Θεοφώτιστον ὁδηγόν, τῶν Νεομαρτύρων τὸν μέγα ἀριστέα, Νικόλαον τὸν Νέον, ὕμνοις τιμήσωμεν.
Τὸν ἐν παιδομάρτυσι θαυμαστόν, ἐκ Καρπενησίου Χριστομίμητον ὁδηγόν, εὐλαβῶν νέων ὑπέρμαχον προστάτην, Νικόλαον τὸν νέον, ὕμνοις τιμήσωμεν.