Κορίτσα Κλειτσού. Γενέτειρα του Αγίου Κυπριανού.

Ο μεγαλύτερος οικισμός του Κλειτσού, σε έκταση και πληθυσμό. Απο τις μικρές πηγές νερού και η μία πιθανή προέλευση του ονόματός της. Γκούρα=πηγή και Γκουρίτσα (υποκοριστικό)=μικρή πηγή. Η δεύτερη πιθανή εκδοχή, από παλιό γυναικείο Μοναστήρι που καταστράφηκε το 1650, στο οποίο μόνασαν πολλά νέα κορίτσια, και από παραφθορά, το χωρίο λέγεται Κορίτσα.

Είναι η πατρίδα του Νεομάρτυρα Αγίου Κυπριανού, που μαρτύρησε με αποκεφαλισμό στο Φανάρι της Πόλης στις 5 Ιουλίου του 1679, ημερομηνία που κάθε χρόνο τιμάται η μνήμη του αγίου στον ναό που χτίστηκε ανάμεσα των οικισμών Μεσοχωρίου και Κορίτσας, σε μια πανέμορφη τοποθεσία.

Ο βίος του Αγίου Κυπριανού

῾Ο μάρτυς γεννήθηκε στό χωριό Κλειστό ἤ Κλειτσός τοῦ τέως δήμου Κτημενίων.
Οἱ γονεῖς του τόν ἀνέθρεψαν καλῶς, τόν ἔμαθαν γράμματα, τόσον τά ἑλληνικά ὅσον καί τά ἱερά. ᾿Ενωρίς ἔγινε μοναχός καί ἀξιώθηκε τῆς ἱερωσύνης. Πῆγε ἀκολούθως στόν ῞Αγιο ῎Ορος καί ἔμεινε στό κελλί τοῦ ῾Αγίου Γεωργίου κοντά στό μοναστήρι Κουτλουμουσίου.
᾿Εκεῖ ἐργαζόμενος τίς ἀρετές, ἔγινε τύπος καί ὑπογραμμός σέ ὅλους τούς ἁγιορεῖτες μοναχούς. Φλεγόταν ὅμως ἡ καρδιά του ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί διψοῦσε τό μαρτύριο. Οἱ πατέρες, στούς ὁποίους φανέρωσε τόν σκοπό καί τόν πόθο του, τόν ἐμπόδιζαν. Φοβοῦνταν τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, μήπως δειλιάσει καί δέν τά βγάλει πέρα, ἐκεῖνος ὅμως δέν ἔλεγε νά ἀλλάξει στόχο.
῎Εφυγε λοιπόν ἀπ’ τό ῞Αγιο ῎Ορος καί ἐπῆγε στήν Θεσσαλονίκη. ᾿Εκεῖ παρουσιάσθηκε στόν τοῦρκο δικαστή κι ὁμολόγησε τήν πίστη του στό Χριστό καί τόνισε τό πλάνον καί τήν ἀπάτη τοῦ μωαμεθανισμοῦ. ῾Ο δικαστής τόν θεώρησε τρελό καί τόν ἐξεδίωξε.
Μετά τήν ἀποτυχία του νά ὁδηγηθεῖ στό μαρτύριο, ἔρχεται στήν Κωνσταντινούπολη γιά νά ἐπιτύχει ἐκεῖ τό ποθούμενο. ᾿Εκεῖ ἀντιμετώπισε πάλι δυσκολίες στήν προσέγγιση τοῦ στόχου του. Τελικά ὅμως ἔφτασε στόν βεζίρη ἀπ’ τόν ὁποῖον κατέληξε στόν μουφτή γιά νά καταδικασθεῖ μετά ἀπό ἐπάλληλες θαρραλέες ὁμολογίες στόν δι’ ἀποκεφαλισμοῦ θάνατον.
῎Ελαμπε ἀπό χαρά τό πρόσωπό του καί ἔδειχνε ὅτι πήγαινε σέ γάμο ἤ σέ πανηγύρι κι ὄχι πρός τό θάνατο. Περνώντας ἀπ’ τήν ἐκκλησία τοῦ Πατριαρχείου ἔκανε τό σταυρό του κι εὐχαρίστησε τόν Θεό πού τόν ἀξίωσε νά συγκαταριθμηθεῖ μέ τούς μάρτυρες.
῏Ηταν Σάββατο, 5 ᾿Ιουλίου τοῦ 1679, ὅταν ὁ ἅγιος Κυπριανός ἔφυγε χαίρων γιά τόν οὐρανό.

᾿Απολυτίκιον
Εἰς ἦχον γ´ «Τὴν ἐν σαρκὶ ζωήν…»

Τὸν θεῖον ἔρωτα τὸν τοῦ Κυρίου σου καὶ τὴν ἐκζήτησιν τοῦ μαρτυρίου σου ᾿Αγγέλων δῆμοι καὶ πιστοὶ ἐθαύμασαν, πανεύφημε· διά τῆς ἀσκήσεως καὶ πολλῆς παῤῥησίας σου ἐν ὁμολογίᾳ τε καὶ φοινίξει αἱμάτων σου, Κυπριανὲ ἀθλοφόρε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον
Τέκνον τῆς Κορίτσης τὸ ἐκλεκτόν, σχολῶν τῶν ᾿Αγράφων θρέμμα τίμιον καὶ σεπτόν, μονῆς Κουτλουμουσίου σέμνωμα τὸ θεῖον, Κυπριανὸν τὸν νέον, ἀεὶ γεραίρομεν.

Κοντάκιον
Τῆς Κορίτσης βλάστημα Εὐρυτανίας τὸ θεῖον, τοῦ Κλειστοῦ τὸ στήριγμα, Κουτλουμουσίου τὸ κλέος, Κυπριανὸν μακαρίσωμεν, Μαρτύρων νέων καὶ νέον ἀγλάϊσμα.